Ontketend. Dat was mijn team. Eindelijk helemaal compleet. Wel na een slechte training vrijdag. Geheel in tegenstelling dus tot mijn lijfspreuk: “je speelt zoals je traint”. Was het omdat ik de lijfspreuk van mijn goede vriend Bobby Williams “we don’t take no prisoners” aanhaalde bij de peptalk voor aanvang van de wedstrijd? Wie het weet mag het zeggen, maar de start was weergaloos, ongekend fel van start met de ene na de andere steal. Prachtige passes, mooi vrijgelopen en de fast break gezocht. En mocht een lay-up eens misgaan, dan was daar onze rebound. In de rust vertrouwde Pluto’s coach met toe dat hij 2 sterke spelers vandaag mistte, maar dat het waarschijnlijk niet veel verschil gemaakt zou hebben. Ook zijn time-outs hadden geen effect of het moet zijn dat onze spelers begrepen dat ze blijkbaar op de goede weg waren en zo door moesten gaan. Wat dan ook gebeurde. Kwart 1 werd afgesloten met 28 – 0. En zoals gezegd, we gingen door. Bij rust was het 56 – 4. Gedurende het derde kwart kregen onze mannen de opdracht minstens 3 keer te passen vóór ze een scorepoging mochten doen. Het werd tenslotte een beetje gênant. Na het derde kwart stond de teller op 90 – 12 en in het laatste kwart was de beer los. Honderd, honderd werd vanaf de bank geschreeuwd naast allerlei aanmoedigingen. Er was geen houden aan. Keerzijde was dat de finesse uit ons spel verdween door de haast aan het “gebod” van 100 te voldoen. Gelukkig voor Redhwan hebben wij niet de regel dat degene die het 100ste punt scoort het team trakteert. En uiteindelijk wonnen we met 106 – 16. Volgende week wacht ons Batouwe uit. Moedig ons aan in De Kooi om 14.15 uur starten we.