• Het is zaterdag 4 november en om 12 uur begint de wedstrijd tegen WSV in Apeldoorn. Ruim op tijd hebben we ons verzameld bij De Horstacker. Met een beetje meer spanning dan bij de vorige wedstrijden want WSV staat weliswaar 3e in de competitie, met evenveel punten als wij, maar een wat minder doelsaldo. Vriendelijke ontvangst zoals altijd daar en we beginnen met een lekkere warming-up. Het is bij iedereen doorgedrongen dat dit vandaag zeker nodig is. Fysiek lijken we gemiddeld wat sterker, op de tribune wordt afgevraagd wat er in Nijmegen in het water zit want wij ogen blijkbaar als reuzen. Mooi. Imponeren vóór de wedstrijd start. Er wordt streng doch rechtvaardig gefloten. En ja, natuurlijk ziet een scheidsrechter niet alles. Geen probleem vandaag. De start is moeizaam: via 0-4, 4-4, 4-9, 12-10 eindigt het eerste kwart in 12-18. Oké, we staan voor, maar het is hard werken. Eindelijk een tegenstander waar je wat van leert! In het volgende kwart nemen we een 10-punten voorsprong welke we bijna helemaal verkwanselen: 28-32 is het zomaar. Maar we herpakken ons op tijd en bij de rust staat het 30-43. Het verzet van WSV lijkt gebroken. Het blijkt na een blik op de tablet dat hun #9 12 van de 30 punten heeft gescoord. Tijd voor extra bewaking door Fabian of Mateo. Het helpt. Niet dat hij niet meer aan scoren toekomt, soms geweldig uit de verdediging draaien, soms pijlsnel weg omdat hij de kansen ziet, maar de angel is uit het team. We vergroten de voorsprong tot 38-55 en gaan daarna in het 4e kwart gewoon door. De laatste minuten worden we toch weer wat slordig. Simpele scoringskansen worden om zeep geholpen, maar je voelt het langs de kant: dit geven we niet meer uit handen. Eindstand 43-72 en vandaag heeft weer iedereen gescoord. En mooie acties gezien, goede screens, netjes afgerold. Snelle breaks, prima rebounding. Trots op mijn team. Volgende week Pluto, dan Give and Go en op 2 december #2 BéCéGé, allen thuis.